Orzechy włoskie są niezwykle kaloryczne, jednak z całą pewnością - nie są to puste kalorie. Orzechy stanowią doskonałe źródło pełnowartościowego białka, witamin oraz nienasyconych kwasów tłuszczowych (głównie omega-3 i omega-6). Ich regularne spożywanie skutecznie obniża poziom cholesterolu, podnosi odporność oraz hamuje rozwój miażdżycy – a to tylko kilka z ich zalet! Jak uprawiać i pielęgnować orzecha włoskiego? Orzech włoski to drzewo liściaste należące do rodziny orzechowatych. Przeważnie osiąga wysokość ok. 20-30 m. Owoce orzecha chronione zdrewniałą skorupą, pokrywają się zieloną, kulistą łupiną. Drzewa te są roślinami długowiecznymi. Uprawa i pielęgnacja orzecha włoskiego Uprawa orzecha włoskiego nie jest wymagająca, dlatego przy odpowiedniej ilości miejsca, możemy bez problemu uprawiać go w przydomowym ogrodzie. Jego szeroko rozrastająca się korona to idealne otoczenie zwłaszcza w letnie, upalne dni. Stanowisko Wybierając stanowisko dla orzecha włoskiego, powinniśmy pamiętać, aby było ono przede wszystkim przestronne. Najlepiej rośnie w miejscach dobrze nasłonecznionych oraz ciepłych. Podłoże powinno być przepuszczalne, żyzne oraz lekko wilgotne. Najlepiej sprawdzi się gleba o odczynie zbliżonym do obojętnego. Podczas przygotowywania stanowiska pod sadzenie orzecha należy głęboko przekopać ziemię, a także dokładnie usunąć z niej wszelkie chwasty oraz szczątki innych roślin. Można również wzbogacić podłoże, dodając do niego obornik lub kompost. Sadzenie Sadzenie najlepiej rozpocząć po przeminięciu ostatnich przymrozków wiosną lub wczesnym latem. Wykopany dołek powinien być na tyle duży, aby bez problemu pomieścił bryłę korzeniową. Młode okazy należy ochraniać przed wiatrem oraz mrozem, który roślina we wczesnym stadium rozwoju znosi wyjątkowo niekorzystnie. Ważne jest regularne podlewanie rośliny, szczególnie zaraz po nasadzeniu i w pierwszych latach jej wzrostu oraz usuwanie chwastów, które mogą zaburzyć prawidłowy rozwój. [product id="23062708,23062410,11944473,4822773"] Pielęgnacja Orzech włoski nie ma zbyt dużych wymagań pokarmowych – wystarczy raz w roku wzbogacić podłoże kompostem, który odpowiednio spulchni ziemię oraz zapewni dostęp do substancji odżywczych. Aby zapewnić lepsze zimowanie, możemy również użyć nawozu jesiennego, który dzięki zawartości potasu oraz fosforu ułatwi roślinie przetrwanie zimy, zwiększając jej mrozoodporność. W przypadku młodych drzew ważne jest również cięcie, które pozwoli na prawidłowe uformowanie korony, natomiast w przypadku starszych drzew, ma ono na celu prześwietlenie oraz zmniejszenie rozmiarów bujnej korony. Najlepszym terminem na wykonywanie tego rodzaju zabiegów jest wczesna wiosna. Choroby i szkodniki Poniżej kilka przykładów chorób oraz szkodników, które najczęściej atakują drzewa orzecha włoskiego i są dla niego szczególnie niebezpieczne: Bakteryjna zgorzel orzecha włoskiego – na liściach, ogonkach oraz owocach pojawiają się brunatno-czarne plamy, w wyniku czego roślina zaczyna stopniowo zamierać. Antraknoza orzecha włoskiego – charakteryzuję się występowaniem żółtych plam na liściach, które stopniowo ciemnieją. Tkanka zaczyna obsychać, a porażone liście opadają z drzewa. Zainfekowane owoce przedwcześnie spadają lub zaczynają gnić. Do zwalczania chorób orzecha włoskiego najlepiej wybierać środki zdecydowane i skuteczne w swym działaniu np. Signum 33 WG lub Switch 62,5 WG. Oczywiście lepiej zapobiegać niż leczyć, dlatego już wczesną wiosną warto wykonać opryski prewencyjne Miedzianem Extra i/lub Biosept Active. Mszyce zdobniczki orzechowe – żeruję na liściach drzewa, zasiedlając jego górną lub dolną powierzchnię (w zależności od wielkości i odmiany szkodnika). Szpeciel pilśniowiec orzechowy- jest to roztocz, żerująca na spodniej stronie liści orzecha. Wysysa sok z tkanek, powodując ich obsychanie. Przy zwiększonej obecności szkodnika, zostaje osłabiony prawidłowy wzrost oraz rozwój rośliny. Szkodniki na orzechu włoskim mogą wyrządzić ogromne straty w plonach. Przed nastaniem wiosny, gdy temperatury będą już powyżej 5oC warto wykonać zapobiegawcze opryski preparatami na bazie olejów roślinnych, np. Emulpar 940 EC i zawiesić żółte tablice lepowe do monitorowania występowania szkodników. W przypadku pojawienia się i mocnego ataku szkodników zawsze dobrze mieć w swojej apteczne takie środki jak Mospilan 20 SP lub Karate Zeon. W pielęgnacji drzewa orzecha włoskiego ważne jest przestrzeganie kilku zasad, które pozwolą uniknąć lub zminimalizować ryzyko wystąpienia chorób bądź szkodników, które z chęcią zadomowią się wśród uprawy. Przede wszystkim trzeba zapewnić roślinom odpowiednio dużo przestrzeni dla prawidłowego rozwoju oraz niezbędnej wentylacji, która osuszy liście oraz podłoże z nadmiaru wilgoci. Ważne jest również regularne cięcie drzewa, pozwalające zredukować zainfekowane pędy, a także grabienie opadłych szczątek oraz dokładne usuwanie chwastów. [product id="11944482,22858995,19064069,23063110"]

Orzech włoski jest uprawiany od setek lat. Dorasta nawet do 20 metrów wysokości i zdobi ogród okazałą rozległą koroną. Drzewo to warto sadzić jako soliter co najmniej 6 metrów od domu. Co jeszcze należy wiedzieć o sadzeniu orzecha włoskiego i jak go pielęgnować? Najkorzystniejsze jest sadzenie orzecha włoskiego w miejscu, gdzie drzewo będzie miało dużo przestrzeni do rozrostu. W jego pobliżu nie warto uprawiać innych drzew oraz krzewów owocowych lub ozdobnych, gdyż mogą szybko zamierać. Orzech włoski zawiera bowiem w swoich zielonych częściach i korzeniach toksyczną substancję o nazwie juglon. Toksyna ta wywołuje tzw. zamieranie orzechowe – w pobliżu orzecha rośliny innych gatunków nie rosną lub rozwijają się w niewielkim stopniu. Lista potrzebnych produktów: rękawice ogrodoweszpadelwidły. Sadzenie orzecha włoskiego – stanowisko i gleba Orzech włoski ma dość konkretne wymagania względem stanowiska. Najlepiej przyjmuje się w miejscach dobrze nasłonecznionych. Dużą uwagę należy zwrócić na poziom wód gruntowych w miejscu, w którym zamierzamy zasadzić orzech włoski. Ze względu na to, że drzewo rozwija dość głęboko swój system korzeniowy (nawet do 250 cm pod ziemią), wody gruntowe na działce nie mogą podchodzić wysoko. Jeśli nie wiesz, jaki poziom wód gruntowych jest na twojej działce, zwróć uwagę na okolicę oraz obecność dębów i innych orzechów włoskich. Jeśli drzewa te rosną dobrze, w studni woda utrzymuje się dość głęboko, a piwnice nigdy nie były zalewane, najprawdopodobniej wody gruntowe na tej parceli znajdują się dość nisko pod poziomem gruntu. Wymagania orzecha włoskiego względem podłoża nie są zbyt duże. Drzewo preferuje żyzne, przepuszczalne i lekko wilgotne gleby. Gleba powinna być gliniasta, zasobna w próchnicę i składniki pokarmowe. Orzech włoski to łakoma roślina. Odczyn podłoża może się wahać od lekko kwaśnego do zasadowego. Marka: VERTO Rękawice ogrodowe pokryte nitrylem, rozmiar 8″ Zobacz więcej Kup na: Kiedy sadzić orzech włoski? W szkółkach drzew dostaniesz sadzonki orzecha włoskiego w wersji pojemnikowej lub z odkrytym korzeniem. Oba rodzaje można sadzić w dwóch okresach – jesienią lub wiosną. Jesienią najlepszym terminem jest połowa października, wiosną z kolei należy odczekać do odmarznięcia gleby. Drzewa posadzone jesienią nie muszą być regularnie nawadniane, wystarczy, że podlejesz je zaraz po posadzeniu. Trzeba je jednak okryć na zimę. Orzech włoski posadzony wiosną będzie wymagał systematycznego podlewania. Jak sadzić orzech włoski? Przed sadzeniem orzecha włoskiego ziemię należy odchwaścić, przekopać szpadlem i rozpulchnić widłami. Wskazane jest uzupełnienie gleby o składniki pokarmowe. Następnie trzeba wykopać dołek, który będzie większy od bryły korzeniowej sadzonki – odpowiednia głębokość dołka to najczęściej około 50 cm, a średnica około 70 cm. Na dno wykopu warto wysypać kilka garści żyznej ziemi, np. kompostu. Jeśli sadzisz orzech włoski z odkrytym korzeniem, na dnie dołka należy uformować kopczyk, a następnie na nim rozłożyć korzenie drzewka. Sadzonkę w pojemniku wystarczy wyciągnąć z wiadra i wsadzić do wykopu. Następnie orzech obsypuje się z każdej strony ziemią, ale nie za dużo. Obficie podlej sadzonkę i dopiero wtedy zasyp ją całkowicie podłożem. Jeśli drzewo sadzisz w terminie jesiennym, warto uformować wokół rośliny kopczyk, który ochroni ją przed niszczącym działaniem mrozu. Przy umieszczaniu sadzonki w ziemi musisz pamiętać, że roślina powinna być posadzona na tej samej głębokości, na jakiej rosła w szkółce. Jeśli była szczepiona, miejsce szczepienia musi znaleźć się nad ziemią. Uprawa orzecha włoskiego – pielęgnacja Marka: VERTO Szpadel ostry, drewniany trzonek, T-Rex Zobacz więcej Kup na: Orzech włoski, któremu zapewnisz optymalne stanowisko i warunki glebowe, będzie pięknie wzrastał, nie wymagając od ciebie zbyt wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Z uprawą orzecha włoskiego poradzi więc sobie każdy ogrodnik amator. Przed posadzeniem trzeba przyciąć bryłę korzeniową, pozbywając się uszkodzonych, przesuszonych i przemarzniętych korzeni. Należy nadać systemowy korzeniowemu regularny kształt. Możesz również przyciąć pędy o ⅓ długości. Jeśli jest ich więcej niż 4,5 w koronie, to należy wyciąć najsłabsze pędy przy nasadzie pnia. Młode sadzonki zaraz po posadzeniu należy obficie podlać – te sadzone na wiosnę warto nawadniać regularnie, ale umiarkowanie. Wokół drzewka glebę można wyściółkować np. kompostem, dzięki czemu podłoże utrzyma dużą wilgotność i wyższą temperaturę. Po posadzeniu orzech włoski warto też przyciąć, nadając mu odpowiedni kształt i wysokość około 150–200 cm. współpraca merytoryczna Aneta Zemlik Product Manager w Grupie Topex, odpowiedzialna za narzędzia pomiarowe, ogrodowe a także produkty BHP; w firmie od 14 lat

Drzewa orzecha włoskiego to nie tylko obfite źródło smacznych i zdrowych owoców, ale także soczystej zieleni i cienia w ogródku. Orzech włoski (Juglans regia) jest przedstawicielem rodziny orzechowatych, a jego naturalnym siedliskiem są Europa i Azja. Dobrze czuje się więc w naszym klimacie, a jego pielęgnacja nie jest bardzo trudna. Jakie są wymagania klimatyczno – glebowe i najlepszy termin sadzenia orzecha? Czy należy go nawozić i nawadniać, a jeśli tak – to w jakich przypadkach i terminach? Jak pielęgnować drzewo, aby rosło zdrowe i co rok rodziło smaczne owoce? Orzech włoski – dlaczego warto mieć go w ogródku? Choć nie każdy zdaje sobie z tego sprawę, to orzech włoski należy do drzew owocowych. Jego owoce mają kulisty kształt i zieloną, gładką okrywę. W październiku dojrzewa on i pęka, ukazując twardą, brązową skorupkę skrywającą dwa duże, jadalne nasiona. Stanowią one niezwykle cenne źródło składników odżywczych, w szczególności niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych. Owoce średniej wielkości lub duże – są słodkie, soczyste i tłuste, mają szereg zastosowań. Najlepiej spożywać je na surowo, zerwane prosto z drzewa. Warto suszyć orzechy włoskie i następnie dodawać posiekane do ciast, deserów, lodów, a nawet pieczywa, wzbogacając ich walory smakowe. Nadają się także jako surowiec na domowe nalewki i likiery. Orzech włoski to drzewo o silnym wzroście, które dorasta do wysokości nawet 20 metrów, choć regularnie cięte może być znacznie mniejsze. Warto wiedzieć, że drewno, podobnie jak w przypadku orzecha czarnego, jest bardzo wartościowe. Ale orzech włoski, jako rozłożyste drzewo o pięknym pokroju, najlepiej prezentuje się w naszym ogrodzie – dając głęboki cień, który jest nieoceniony w czasie letnich upałów. Liście, kora i łupiny orzecha włoskiego mają właściwości lecznicze. Wykazują działanie przeciwbakteryjne, antyseptyczne, przeciwgrzybicze i przeciwzapalne. Łagodzą zmiany skórne i łupież. Stosowane doustnie wspomagają krążenie i obniżają poziom cukru we krwi. Sadzenie orzecha włoskiego Najlepsze terminy na sadzenie to jesień i wczesna wiosna. Wówczas drzewo znajduje się w stanie spoczynku i największe jest prawdopodobieństwo jego przyjęcia. Ale trzeba też zwrócić uwagę na jego wymagania klimatyczno – glebowe – wybór złego miejsca może skutkować obumarciem lub słabym wzrostem i owocowaniem. W jakim miejscu posadzić orzecha włoskiego? Do prawidłowego wzrostu drzewo potrzebuje odpowiedniej gleby i sprzyjających warunków klimatycznych. Tylko wtedy możemy liczyć na obfite plony i zdrowe, smaczne owoce. Wymagania glebowe Uprawa orzecha włoskiego udaje się na glebach żyznych i zasobnych w próchnicę oraz składniki pokarmowe. Powinny być one lekko wilgotne, o odczynie obojętnym lub zasadowym. Drzewo to nie lubi gleb podmokłych, ciężkich, chłodnych i płytko uprawianych. Wymagania klimatyczne Orzech włoski ma dość wysokie wymagania stanowiskowe. Należy wybrać dla niego stanowiska słoneczne i ciepłe, w miarę możliwości osłonięte od silnych wiatrów – ma to znaczenie głównie wczesną wiosną, gdy lodowaty wiatr może spowodować przemarznięcie młodych pędów. Jak sadzić? Orzech włoski wytwarza palowy system korzeniowy, a więc stanowisko przeznaczone dla niego należy bardzo głęboko przekopać, a następnie nawieźć obornikiem lub kompostem. Jeśli gleba jest bardzo uboga lub ciężka, możesz wrzucić do dołu kilka wiader dobrej ziemi ogrodowej. Po wyjęciu sadzonki z doniczki, należy delikatnie rozłożyć bryłę korzeniową, umieścić ją w wykopanym dole i zasypać ziemią, którą następnie trzeba lekko ugnieść. Wybór odmiany orzecha włoskiego W środowisku naturalnym drzewo osiąga bardzo duże rozmiary i tworzy rozłożystą koronę, co w małych ogrodach zupełnie się nie sprawdza. Warto więc wybrać odmianę o słabym wzroście lub szczepioną na pniu do małych przestrzeni lub uprawy pojemnikowej świetnie nadają się na przykład odmiany Metcalfe, Mars czy Markowski Słodki. Dojrzewanie i zbiór owoców następują od końca września do końca października – w zależności od odmiany i pogody panującej w danym roku. Owoce są gotowe do zbioru po opadnięciu z drzewa – wówczas otoczka skrywająca orzechy otwiera się i te spadają na ziemię. Pielęgnacja orzecha włoskiego Kiedy i czym nawozić orzech włoski? Czy należy go nawadniać, okrywać na zimę i przycinać? Orzech włoski powinien być starannie pielęgnowany – w gruncie rzeczy jest drzewem dość wymagającym. Na pewno jednak odpłaci ogrodnikowi za troskliwą opiekę. Oto jak powinna ona wyglądać. Nawadnianie Głęboki system korzeniowy orzecha włoskiego świetnie radzi sobie z pobieraniem wody z głębokich warstw gleby. Ale u młodego drzewka jest on jeszcze zbyt płytki, dlatego wiosną należy je podlewać. Kilkuletnie drzewo poradzi już sobie samo. Nawożenie Bardzo podobnie jest z nawożeniem orzecha, które potrzebne jest właściwie tylko w momencie sadzenia. Ale można pokusić się oczywiście o coroczne wiosenne podsypanie drzewa wieloskładnikowym, długo działającym nawozem mineralnym. Przycinanie i ochrona przed przemarzaniem Cięcie orzecha włoskiego jest bardzo ważnym zabiegiem, szczególnie w przypadku młodych drzew i egzemplarzy szczepionych. Jego celem jest odpowiednie uformowanie korony. Duże drzewa też warto jednak przycinać, aby prześwietlić koronę lub nadać jej nieco mniejsze rozmiary. Należy pamiętać jednak, że cięcie najlepiej znoszą te pędy, których średnica nie przekracza pięciu centymetrów – przycinanie grubszych pędów powoduje trudno gojące się rany i osłabia drzewo. Termin wykonania zabiegu trudno jest jednoznacznie ustalić a temat ten budzi szereg burzliwych dyskusji wśród ogrodników. Jedni polecają ciąć w drugiej połowie maja, inni na przedwiośniu. Warto wybrać słoneczny, suchy dzień i najpierw sprawdzić, czy z przyciętego pędu wypływają soki – jeśli nie, można przycinać, jeśli wypływają – zabieg należy przełożyć. Ranę zawsze trzeba zabezpieczyć maścią ogrodniczą Przed pierwszą zimą należy usypać wokół pnia drzewka kopczyk z ziemi, który zapobiegnie jego przemarznięciu. Dobrze sprawdzą się też maty słomiane, trzcina lub agrowłóknina. Ich zadaniem jest zapewnienie ochrony przed lodowatym wiatrem i zimowym słońcem, które mogą powodować pękanie kory. Nowo posadzone rośliny są także bardzo wrażliwe na wiosenne przymrozki, dlatego osłony zdejmujemy dopiero na przełomie marca i kwietnia. Choroby i szkodniki Orzechy włoskie nie są niestety całkowicie wolne od chorób i szkodników. Do problemów, które trapią je najczęściej, zaliczamy: antraknoza – bardzo groźna choroba grzybowa atakująca orzechy włoskie. Porażone liście i pędy obumierają. Aby jej uniknąć, przed kwitnieniem należy stosować prewencyjnie miedzian. Zarodniki mogą przetrwać w opadłych liściach, ich grabienie jest więc bardzo ważne; bakteryjna zgorzel orzecha włoskiego – powoduje brunatne lub czarne plamy na liściach i pędach. Od antraknozy różnią się mniejszym rozmiarem plam chorobowych i brakiem zarodników. Zapobieganie – jak w przypadku antraknozy; mszyce zdobniczki orzechowe – najczęściej atakują drzewa osłabione. Bytują na blaszkach i ogonkach liści, powodując ich żółknięcie, skręcanie i obumieranie. Można zwalczać je skutecznie preparatami na mszyce; szpeciel pilśniowiec orzechowy – należy do roztoczy. Atakuje liście, z których wysysa sok. Objawy są takie same jak w przypadku mszyc. Zwalcza się go preparatami na roztocza. Choć nie istnieje odmiana odporna na wszystkie te choroby i szkodniki, to warto szukać sprawdzonych, zdrowych sadzonek od zaufanych producentów. Zdecydowanie należy unikać kupowania drzewek w przypadkowych miejscach i “promocji” na rachityczne, porażone już egzemplarze. Podsumowanie Orzech włoski to drzewo odporne na nasze warunki klimatyczne, choć należy pamiętać, aby sadzić go na stanowiskach słonecznych i w żyznych, niezbyt wilgotnych glebach. Uprawa orzecha włoskiego nie jest szczególnie trudna, choć w pierwszych latach należy dbać o niego bardzo starannie. Tylko wtedy wyda wysokie plony zdrowych owoców.

Jeśli krem jest mało słodki, dodaj 2-3 łyżki cukru pudru i krótko zmiksuj, a najlepiej wymieszaj łyżką, aby nie ryzykować zwarzenia śmietanki. Gotową śmietankę wyłóż na wierzch ciasta. Wierzch możesz dodatkowo oprószyć kakao i posypać posiekanymi orzeszkami ziemnymi. Smacznego! Ciasto orzech włoski lekkie i kremowe ciasto

Sadzenie orzecha włoskiego – termin, ziemia, stanowisko Najlepsze terminy na sadzenie orzecha włoskiego to połowa października i wczesna wiosna, jak tylko ziemia odmarznie. Orzech lubi słońce i żyzną ziemię. Na sadzenie orzecha włoskiego najlepsze są stanowiska słoneczne, z niskim poziomem wody gruntowej. Nie należy go sadzić zbyt blisko ogrodzenia, bo dużo orzechów będzie spadało do sąsiada. Fot. Niepodlewam Sadzonki orzecha włoskiego uzyskuje się z nasion (najczęściej), odkładów (najrzadziej) oraz szczepienia. Sadzi się je podobnie. Rozmnażanie orzech włoskiego – 3 sposoby CZYTAJ TUTAJ Stanowisko Orzech włoski to drzewo duże, rozłożyste, z głębokim systemem korzeniowym. Jego korzenie sięgają do około 2-2,5 metra w głąb ziemi. Dlatego do sadzenia orzecha włoskiego nadają się wyłącznie stanowiska z niskim poziomem wody gruntowej. Jak rozpoznać niski poziom wody gruntowej? Przykładowo: w piwnicach domów na takich działkach nigdy nie ma wody po wiosennych roztopach. Woda w studniach jest głęboko. W okolicy dobrze rosną orzechy włoskie i dęby. Orzechy włoskie dobrze jest sadzić na lekkich wzniesieniach (lecz nie na szczycie górki). Na sadzenie orzecha włoskiego bardzo dobry jest teren obok domu, ale co najmniej 6 metrów od niego. To zwykle najlepsza lokalizacja, gdzie woda gruntowa się nie podnosi. Nigdy nie należy sadzić orzechów w miejscach, gdzie często zalega mgła. To znak, że teren jest tam niższy. W takich miejscach częściej przemarzają kwiaty orzechów oraz same drzewa. To drzewo to samosiewka orzecha włoskiego. Fot. Niepodlewam Termin sadzenia Na sadzenie orzecha włoskiego, zarówno z gołym korzeniem, jak z uprawy pojemnikowej w szkółkach, najlepsze są dwa terminy: Jesień – połowa października Wiosna – jak tylko odmarznie ziemia Oba terminy mają plusy i minusy. Orzechy włoskie sadzone jesienią nie muszą być systematycznie podlewane (wystarczy raz po posadzeniu), ale powinny być zabezpieczone na zimę, zwłaszcza szczepione. Orzechy włoskie posadzone wiosną trzeba podlewać (umiarkowanie). Ziemia Orzech włoski lubi ziemię żyzną, próchniczą, lekko wilgotną. Jest tolerancyjny co do odczynu gleby. Najlepszy odczyn gleby dla orzecha włoskiego to pH 6,7-7,2. Jednak orzech toleruje też ziemię kwaśną (do pH 5,5) oraz bardzo zasadową (do pH 8). Jednak wtedy częściej choruje. Do pomiaru można wykorzystać kwasomierz pH-metr glebowy. Gdy orzech włoski ma ziemię bardzo zasadową, jego liście są blade. Drzewo jest słabsze i może przemarzać. Jeśli ziemia jest kwaśna, orzech włoski częściej jest atakowany przez zgorzel bakteryjną. Jak sadzić orzecha Sadzenie orzecha włoskiego jest podobne, jak innych drzew owocowych lecz nie takie samo. Przygotować kilka wiader dobrej ziemi – najlepsza jest mieszanka kompostu, ziemi gnojowej i 3-5 garści popiołu drzewnego (może być np. z ogniska, grilla, kominka). Jeśli do kompostu był wrzucany popiół drzewny, do ziemi do sadzenia orzecha włoskiego nie należy już go dodawać. Fot. Niepodlewam Wykopać dół o średnicy około 1 metra i głębokości 50-70 cm. Na dno dołka wsypać dobrą ziemię. Jeśli orzech jest z gołym korzeniem, usypać z ziemi kopczyk i na nim rozłożyć korzenie (jeśli są za długie, można je przyciąć). Jeśli orzech włoski jest z uprawy pojemnikowej, wyjąć bryłę ziemi i wstawić do dołka. Zasypać dołek do 2/3. Nie deptać ziemi! Podlać (młode orzechy są wrażliwe na brak wody). Zasypać dołek całkowicie. Uwaga! Sadzenie orzecha włoskiego musi być na taką samą głębokość jak w szkółce. Jeśli orzech był szczepiony, miejsce szczepienia musi wystawać ponad ziemię. Ściółkowanie Bardzo korzystne jest ściółkowanie świeżo posadzonych orzechów. Ściółka chroni orzechy przed wysychaniem ziemi i poprawia jej żyzność. To mogą być np. kompost, skoszona trawa, podłoże popieczarkowe. Warto wiedzieć Orzech włoski dorasta do około 20 metrów wysokości. Mniejsze rozmiary (i korzenie) mają niektóre odmiany szczepione, np. Albi i Wszystkie prawa zastrzeżone

Orzech włoski wymaga przede wszystkim żyznych, przepuszczalnych i głęboko uprawionych gleb o odczynie zbliżonym do obojętnego (pH około 7). Orzech źle znosi wysoki poziom wód gruntowych oraz gleby kwaśne i podmokłe. Nawożenie orzecha włoskiego powinno się rozpocząć już dwa lata przed posadzeniem drzewka. Rok przed planowanym sadzeniem należy zastosować nawozy wapniowe oraz nawożenie organiczne. Jeśli teren, na którym jest posadzony orzech spełnia wymagania co do podłoża, a dodatkowo jest zasobny w odchody kurze, zarówno poziom pH (kurzak zawiera sporo wapnia), jak i nawożenie organiczne powinno być wystarczające. Dodatkowo można przeprowadzić analizę gleby, by sprawdzić poziom składników pokarmowych i mineralnych i zredukować ewentualne niedobory tych ostatnich, stosując nawozy mineralne, ale ze względu na obecność nawozu kurzego (tzw. kurzaka) w glebie, myślę, że będą one również na zadowalającym poziomie. Zalecenia dla upraw towarowych orzecha mówią, że po posadzeniu i przyjęciu się drzewek, należy im dostarczyć makro- i mikroelementy (szczególnie magnez i żelazo) przez oprysk nawozami dolistnymi, np. chelat żelaza (Mikrovit Fe) i Mikrokomplex oraz azot i Fostar (mocznik i Fostar), a doglebowo saletrę wapniową. Dla drzew owocujących i wchodzących w okres owocowania zaleca się bor (Borvit) i cynk (chelat cynku: Mikrovit Zn). Pierwiastki te są szczególnie ważne w uprawie orzecha, ponieważ decydują o prawidłowym wytworzeniu jądra owocu. Nawozy te należy stosować jesienią przed opadnięciem liści z drzew. Nawozy organiczne należy należy stosować wczesną wiosną. Nawozy "stałe": obornik, kurzak, kompost, skoszona trawa itp., rozkładamy wokół pnia (wszelkie świeże nawozy odzwierzęce nie mogą dotykać bezpośrednio rośliny, bo grozi to jej poparzeniem). Tego typu nawozy stosujemy podczas deszczowej pogody lub przed i po ich zastosowaniu rośliny należy podlać dużą ilością wody, aby składniki pokarmowe zostały dobrze wmyte w głąb gleby (tam będą dostępne dla korzeni), i nie rozłożyły się na jej powierzchni. Jeśli mamy nawozy organiczne dobrze rozpuszczalne w wodzie (gnojówka, gnojowica), można je podawać przez system nawodnieniowy (fertygacja). Jeśli zdecydujemy się na nawożenie mineralne, stosunek NPK w stosowanym nawozie powinien być zbliżony do 15:15:15, reszta to mikroelementy. Nawozimy wtedy w dawce około 0,5 kg na każde 4 cm średnicy pnia drzewa, wiosną, po ruszeniu wegetacji lub dzielimy tę dawkę na pół i drugą jej część stosujemy w połowie sierpnia (w ten sposób będzie ona miała większy wpływ na jasne wybarwienie i wielkość jąder zawiązujących się orzechów). W nasadzeniach amatorskich, jeśli nie ma niedoborów składników pokarmowych, zwykle wystarcza nawożenie co 5-7 lat. Kurzak jest doskonałym nawozem w zasadzie dla wszystkich roślin, zarówno owocowych, jak i ozdobnych, szczególnie na glebach lekko kwaśnych (ze względu na zawartość wapnia ma właściwości lekko odkwaszające). Pamiętać należy jednak, by stosować go ostrożnie (zgodnie z zaleceniami powyżej). Nie nadaje się jedynie dla roślin kwasolubnych oraz iglaków.

orzech wloski sadzenie z nasiona