– Byłam parę lat z facetem, któremu uwielbiałam stawiać w łóżku lekki opór. Dobierał się do mnie, a ja mówiłam, że nie mam ochoty. Pewna, że i tak skończy się seksem. Musiał być nieco nachalny i użyć siły. Łapał mnie od tyłu za tyłek, za szyję i po prostu zaczynał zabawę mimo, że teoretycznie nie chciałam. Wiedział, że chcę. W każdym momencie mogłam zaprotestować, ale nie robiłam tego. Lubię takich trochę nieokrzesanych samców, którzy biorą, co chcą. Dlatego wchodziłam w tę zabawę – wspomina Kasia. – Teraz jestem z kimś innym. Kiedy on proponuje seks, z przyzwyczajenia droczę się, czekając na coś mocniejszego z jego strony. Rozkoszuję się tym napięciem. A on mówi „Ok, szanuję to.” I koniec, idzie do siebie. Kurczę, wolałabym, żeby aż tak nie szanował i trochę powalczył. Czasem fajnie, kiedy facet w związku zaryzykuje i oleje te pozorne sprzeciwy, wiedząc oczywiście, kiedy dziewczyna naprawdę stawia opór. Nie jest wtedy nastawiona flirciarsko, ostro ucina grę. Ale jeśli wypina się jak kotka, „zastanawia się”, to ma ochotę na zaczepki i dalszy ciąg. Król szos Takie zdecydowane podejście działa na wiele dziewczyn. – Ja też wolę, jak facet jest lekko natrętny, nie odpuszcza. Dopiero się do mnie, a ja w pierwszym momencie go spławiam, bo akurat czymś się zajmuję i po prostu nie spodziewam się tego. Ale robię to bez przekonania i uwielbiam, kiedy on dalej robi swoje. Latem miałam taką sytuację w samochodzie. Wakacje na wsi, więc co? Wybraliśmy się do lasu. Jedziemy parę kilometrów i nagle mój chłopak bez słowa skręcił w boczną drogę i zaczął się do mnie dostawiać. Nie pytając mnie o zdanie. Nie miałam wątpliwości, że ma na mnie ochotę, nie musiałam się domyślać. Facet może to pokazać w parę sekund – przyznaje Majka. – Jest to oczywiście zabawa konwencją. Mężczyzna ma być dominujący, bo tak się potocznie przyjęło. Akurat w seksie kompletnie z tym nie walczę, bo mnie to kręci. Takie czułości mogą trwać krótko, bo szybciej działają. W każdym razie moje ciało tak na nie reaguje. Jestem gotowa właściwie od razu. – Gra wstępna powinna być przyjemnością dla obu stron. Wiesz, taką grą na granicy zachłanności i wyposzczenia, w której każdy bierze dokładnie to, na co ma ochotę – a nie koncentruje się tylko na tym, jak rozpalić drugą osobę. Jeśli to jest za każdym razem mozolna orka dla faceta, to nie dziwię się, że ich to nudzi – stwierdza Ewa. – Nie lubię, kiedy mężczyzna składa siebie na ołtarzu zadowolenia kobiety. Nawet jeśli bywa to przyjemne, to nie podnieca, co jest przecież równie ważne. Najlepiej kiedy oboje dbają też o własną przyjemność. Jest w tym coś uroczo mało eleganckiego i lekko zwierzęcego, uzależniającego. Dreszcze – Jeśli byłoby jedenaste przykazanie, to powinno brzmieć: „Nie mów mu, na co masz ochotę w grze wstępnej”. Widzę codziennie w necie te porady o wadze rozmów w związku itp. i kompletnie tego nie kupuję. Szczególnie właśnie gdy chodzi o seks: jeśli dam mu dokładne instrukcje co ma robić i on będzie to krok po kroku wykonywał jak robot, siądzie cała przyjemność z seksu. A już z pewnością jego przyjemność. Jakby był moim pracownikiem, a ja szefową. Żeby seks elektryzował, powinien być w jakimś stopniu niespodzianką. Musi być dreszczyk – mówi Małgosia. – Wolę go lekko naprowadzić bez słów, nawet jeśli zajmie to chwilę. Kiedy sam z siebie robi coś super, na przykład całuje i liże moją szyję, pokazuję mu to oddechem, mimowolnymi jękami, ściskam go udami i rękami. Odruchowo. Rozmowa na dywaniku jeszcze nigdy się u mnie nie sprawdziła. Zabija męską inicjatywę, która jest podstawą dobrego seksu. Pan prezes Jedna prosta sztuczka, która działa? Gra w pana prezesa. – Uwielbiam mojego męża w takim wydaniu: służbowe ciuchy, garniak, ta rola szefa, którego polecenia muszę wykonywać. Naprawdę bardzo mnie kręci, kiedy wraca tak z roboty i nie wychodzi z roli. Prowokuję go wtedy, że się do mnie dobierał. Zresztą on już wie, że napalam się wtedy na niego, więc sam zaczyna. Rozpinam mu lekko koszulę na górze, poluzowuję krawat i niech się dalej nie rozbiera. Tylko rozepnie rozporek. Patrzę tylko na jego zarośniętą klatkę i szyję, i wariuję. To ten banalny atawizm samca, który jest ode mnie silniejszy. Lubię to czuć – mówi Blanka. – Wyobrażam sobie, że Krzysiek to obcy mężczyzna, z którym uprawiam cichaczem seks na jakieś konferencji albo służbowym spotkaniu, i że zaraz ktoś nas na tym złapie. Podnieca mnie to, że ktoś może właśnie nas przyłapać. Fantazjuję o tym nawet kiedy bawimy się zupełnie prywatnie, u siebie. Dreszczyk pozostaje.